گلهای خانگی نه تنها زیبایی و طراوت را به محیط زندگی ما میآورند، بلکه به بهبود کیفیت هوا و افزایش روحیه نیز کمک میکنند. با این حال، آفات میتوانند تهدیدی جدی برای سلامت این گیاهان باشند. در این مقاله، به بررسی انواع آفات گلهای خانگی، علائم و نشانههای آنها، روشهای مبارزه و پیشگیری خواهیم پرداخت.
شتهها (Aphids)
شتهها یکی از آفات رایج گلهای خانگی هستند که میتوانند آسیبهای جدی به گیاهان وارد کنند. این حشرات کوچک و نرمبدن، معمولاً در رنگهای سبز، زرد، سیاه و حتی قهوهای دیده میشوند. شتهها به طور عمده در زیر برگها و در نقاط جوان گیاهان تجمع میکنند و با مکیدن شیره گیاه، مواد مغذی آن را از بین میبرند.
شتهها معمولاً به صورت گروهی فعالیت میکنند و این ویژگی کمک میکند تا شناسایی آنها آسانتر شود. آنها بدنهایی گلابی شکل دارند و معمولاً دارای دو لوله کوتاه در انتهای بدن خود به نام "قرنیک" هستند. این لولهها به آنها کمک میکند تا مواد دفاعی ترشح کنند. شتهها بیشتر به قسمتهای نرم و در حال رشد گیاه مانند نوک شاخهها، برگها و گلها حمله میکنند.آسیب ناشی از شتهها به وضوح قابل مشاهده است.
علائم شته بر روی گیاهان و گل ها:
پژمردگی و زردی برگها:
شتهها با مکیدن شیره گیاه باعث کاهش مواد مغذی در گیاه شده و منجر به زرد شدن و پژمردگی برگها میشوند.
تولید عسلک:
شتهها مادهای چسبناک به نام عسلک ترشح میکنند که بر روی برگها و خاک جمع میشود. این ماده میتواند باعث جذب سایر حشرات مانند مورچهها شود و همچنین محیط مناسبی برای رشد کپک دودهای فراهم کند.
ریزش زودرس برگها:
با ادامه تغذیه شتهها، گیاه ممکن است توانایی خود را برای حفظ برگهای سالم از دست بدهد و در نتیجه ریزش زودرس برگها اتفاق بیفتد.
پیچیدگی و تغییر شکل برگها:
تغذیه مداوم شتهها باعث پیچیدگی برگها و تغییر شکل آنها میشود.
شتهها نه تنها باعث آسیب مستقیم به گیاهان میشوند بلکه میتوانند زمینهساز بروز بیماریهای قارچی و ویروسی نیز باشند. این حشرات قادرند انواع مختلفی از بیماریها را منتقل کنند که ممکن است منجر به مشکلات جدیتری برای گیاهان شوند. به عنوان مثال، برخی از گونههای شته مانند شته هلو (Myzus persicae) قادرند به انواع مختلفی از گیاهان حمله کنند و موجب کاهش عملکرد آنها شوند.
روشهای مختلف برای کنترل و از بین بردن شتهها
شستشو با آب: یکی از سادهترین روشهای مبارزه با شتهها، استفاده از آب سرد برای شستن برگهای گیاه است. این کار کمک میکند تا بسیاری از شتهها با فشار آب حذف شوند.
استفاده از اسپری آفتکش خانگی: اسپریهایی که شامل ترکیبات طبیعی مانند صابون مایع یا سرکه هستند، میتوانند مؤثر باشند.
کاشت گیاهان ضد آفت: برخی گیاهان مانند پونه کوهی، سیر و تره فرنگی دارای رایحهای قوی هستند که میتواند شتهها را دور کند.
استفاده از حشرات مفید: کفشدوزکها یکی از حشرات مفیدی هستند که به عنوان شکارچی طبیعی شتهها عمل میکنند.
استفاده از سموم شیمیایی: در موارد شدیدتر، استفاده از سموم مخصوص کنترل آفات ممکن است ضروری باشد.
شپشکهای آردآلود (Mealybugs)
شپشکهای آردآلود یکی از آفات شایع در گلهای خانگی هستند که میتوانند آسیبهای جدی به گیاهان وارد کنند. این حشرات نرم و پوشیده از پرزهای مومی، معمولاً به رنگ سفید یا صورتی دیده میشوند و به صورت تودههای پنبه ای در سطح برگها، ساقهها و میوهها ظاهر میشوند. شپشکهای آردآلود با مکیدن شیره گیاهان، باعث زرد شدن و ریزش برگها میشوند و در موارد شدید میتوانند منجر به مرگ گیاه شوند.
شپشکهای آردآلود معمولاً در نقاط اتصال برگ به ساقه و پشت برگها مشاهده میشوند. آنها با ترشح عسلک، محیطی مناسب برای رشد کپک دودهای فراهم میکنند که خود به مشکلات بیشتری منجر میشود. این آفات بیشتر در مکانهای گرم و مرطوب رشد کرده و به سرعت در گیاهان گسترش مییابند.
روشهای مبارزه با شپشکهای آردآلود:
شستشو با آب: یکی از سادهترین روشها برای کنترل شپشکها، شستشوی گیاه با آب ولرم است که میتواند بسیاری از آنها را حذف کند.
استفاده از ایزوپروپیل الکل: یک پنبه را با الکل خیس کرده و آن را روی نواحی آلوده بکشید.
صابون حشرهکش: صابونهای حشرهکش آماده در بازار نیز برای نابودی شپشکها مؤثر هستند. صابون را با آب مخلوط کرده و روی گیاه اسپری کنید.
روغن چریش: این روغن طبیعی میتواند به عنوان پیشگیریکننده مؤثر عمل کند.
سموم شیمیایی: استفاده از سموم شیمیایی ممکن است ضروری باشد. سموم مانند دیازینون و مالاتیون که خاصیت تماسی دارند، میتوانند در نابودی شپشکها مؤثر باشند.
برای جلوگیری از بروز شپشکهای آردآلود، رعایت نکات زیر توصیه میشود:
گیاهان را به طور منظم بررسی کرده و هرگونه علامت آلودگی را سریعاً شناسایی کنید. دما و رطوبت مناسب را حفظ کنید تا شرایط نامساعد برای رشد شپشکها فراهم نشود. از آبیاری و کوددهی زیاد بپرهیزید.
مگس سفید (Whiteflies)
مگس سفید یکی از آفات شایع و خطرناک در گلهای خانگی است که میتواند به شدت بر سلامت گیاهان تأثیر بگذارد. این حشرات کوچک و بالدار، به ویژه در شرایط گرم و مرطوب، به سرعت تکثیر میشوند و از شیره گیاهان تغذیه میکنند. مگسهای سفید معمولاً بین ۱ تا ۳ میلیمتر طول دارند و رنگ آنها سفید یا سفید مایل به زرد است. آنها بالهای خود را به صورت افقی روی بدنشان قرار میدهند و در زمان استراحت، بالها را روی هم میگذارند. تخمهای مگس سفید بیضی شکل و سفید رنگ هستند و معمولاً در زیر برگها قرار میگیرند. لاروهای این حشرات بدون بال و به رنگ سبز یا زرد هستند.
علائم آسیب ناشی از مگس سفید:
زرد شدن برگها: مکیدن شیره گیاه توسط مگسهای سفید باعث زرد شدن و پژمردگی برگها میشود.
ترشح عسلک: این آفات با تغذیه از شیره گیاه، مادهای چسبناک به نام عسلک ترشح میکنند که میتواند زمینهساز رشد کپک دودهای باشد.
وجود مورچهها: مورچهها ممکن است به دلیل جذب عسلک در اطراف گیاهان مشاهده شوند.
پژمردگی عمومی گیاه: با ادامه تغذیه مگسهای سفید، گیاهان ضعیف شده و ممکن است نتوانند به خوبی فتوسنتز کنند.
روشهای مبارزه با مگس سفید:
شستشوی گیاه: شستن برگها با آب فشار قوی یکی از سادهترین روشها برای کنترل مگسهای سفید است. این کار باعث پراکندگی آنها خواهد شد.
استفاده از محلول صابون حشرهکش: محلول صابون حشرهکش را بر روی تمام بخشهای گیاه، به ویژه زیر برگها اسپری کنید. این کار را در ساعات خنک روز انجام دهید تا از آسیب به گیاه جلوگیری شود.
استفاده از تلههای چسبی زرد: این تلهها به جذب و گرفتار کردن مگسهای سفید کمک میکنند و میتوانند جمعیت آنها را کاهش دهند.
جاروبرقی: با استفاده از جاروبرقی با مکش کم، میتوانید سطح زیرین برگها را جارو بکشید تا تخمها، لاروها و مگسهای بالغ جمعآوری شوند.
سموم شیمیایی: در صورت نیاز، استفاده از سموم شیمیایی مانند کلرپیریفوس میتواند مؤثر باشد، اما باید با احتیاط انجام شود تا به گیاه آسیب نرسد.
تریپس (Thrips)
تریپس یکی از آفات خطرناک گلهای خانگی است که میتواند به شدت به گیاهان آسیب برساند. این حشرات کوچک و باریک، معمولاً به رنگهای زرد، قهوهای یا سیاه دیده میشوند و به علت اندازه کوچکشان، شناسایی آنها ممکن است دشوار باشد. تریپسها حشراتی با طول حدود ۱ تا ۲ میلیمتر هستند و به راحتی با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند. آنها دارای دو جفت بال پرزدار هستند که به آنها کمک میکند تا به راحتی بر روی گیاهان حرکت کنند. تخمهای تریپس معمولاً در بافتهای نرم گیاهان، مانند برگها و گلها قرار داده میشوند.
علائم آسیب ناشی از تریپس
نقطهدار شدن برگها: تغذیه تریپس از شیره گیاهی باعث ایجاد لکههای کمرنگ و نقرهای بر روی برگها میشود.
تغییر رنگ و پژمردگی: با ادامه تغذیه، برگها ممکن است زرد شده و در نهایت خشک شوند.
آسیب به گلها: تریپسها میتوانند باعث تغییر رنگ گلبرگها شده و حتی جوانههای گل را از بین ببرند.
کاهش رشد گیاه: در نتیجه آسیبهای ناشی از تغذیه تریپس، رشد کلی گیاه کاهش یافته و ممکن است به طور کلی پژمرده شود.
روشهای مبارزه با تریپس
شستشوی گیاهان: شستن برگها با آب ولرم میتواند بسیاری از تریپسها را حذف کند.
استفاده از صابون حشرهکش: اسپری کردن محلول صابون حشرهکش بر روی تمام قسمتهای گیاه میتواند مؤثر باشد.
تلههای چسبنده: نصب کارتهای چسبنده زرد یا آبی برای جذب تریپسها مفید است.
آستفاده از سموم شیمیایی: در صورت وجود جمعیت زیاد تریپس، استفاده از سموم شیمیایی مانند مالاتیون، پروتئوس و کنفیدور ممکن است ضروری باشد. این سموم باید با احتیاط استفاده شوند تا به گیاه آسیب نرسانند.
پشههای قارچی (Fungus Gnats)
حشرات کوچک و تیره رنگ، معمولاً در خاک مرطوب گیاهان زندگی میکنند و به دلیل علاقه آنها به رطوبت، در شرایطی که آبیاری بیش از حد انجام شود، به سرعت تکثیر میشوند. به طور کلی شبیه به مگسهای میوه هستند و دارای بدنی کوچک و بالهای شفاف هستند. این حشرات معمولاً در اطراف خاک گیاهان پرواز میکنند و در هنگام آبیاری، بیشتر مشاهده میشوند. لاروهای این حشرات، که به رنگ روشن و کوچک هستند، در خاک زندگی کرده و از ریشهها و مواد آلی تغذیه میکنند.
علائم آسیب ناشی از پشههای قارچی
پژمردگی و افتادگی جوانهها: لاروهای پشههای قارچی با تغذیه از ریشهها باعث ضعیف شدن گیاه میشوند.
زرد شدن برگها: آسیب به ریشهها منجر به کاهش جذب مواد مغذی و آب میشود که در نتیجه باعث زرد شدن برگها خواهد شد.
مشاهده حشرات بالغ: حضور مداوم پشههای بالغ در اطراف گیاهان نشانهای از وجود این آفات است.
روشهای مبارزه با پشههای قارچی
کنترل رطوبت خاک: مهمترین راه برای جلوگیری از بروز پشههای قارچی، کنترل رطوبت خاک است. اطمینان حاصل کنید که خاک گیاهان همیشه مرطوب نباشد و اجازه دهید سطح خاک بین آبیاریها خشک شود.
استفاده از تلههای چسبی: نصب تلههای چسبنده زرد یا آبی در نزدیکی سطح خاک میتواند به جذب و گرفتار کردن پشههای بالغ کمک کند.
ضدعفونی کردن خاک: برای ضدعفونی کردن خاک، آن را مرطوب کرده و درون پلاستیک سیاه یا شفاف قرار دهید. سپس آن را به مدت ۴ تا ۶ هفته در یک مکان آفتابی بگذارید.
استفاده از شن یا ماسه: ریختن یک لایه نازک شن یا ماسه بر روی سطح خاک میتواند مانع تخمگذاری پشهها شود، زیرا آنها تمایل دارند تخمهای خود را در خاک مرطوب بگذارند.
تعویض خاک گلدان: اگر لاروها را در خاک مشاهده کردید، بهتر است خاک گلدان را تعویض کنید. گیاه را از خاک بیرون آورده و از یک خاک تازه و ضدعفونیشده استفاده کنید.
استفاده از دارچین: دارچین آسیاب شده یکی از سموم طبیعی برای مقابله با لاروهای پشه قارچی است. آن را بر روی سطح خاک بپاشید تا لاروها از بین بروند.
بدون دیدگاه